From Damak With Love - Kampung Boy versi Kami Chapter 2.

Baru kelik (balik) kampung. Wah, beshnyaa hehe..dua hari dapat balik kampung pun dah cukup buat gua hepi hepi hepi dan hepi. Kira combo punya hepi laa..besarr punyaa hepi hohoho. Mau taknye hepi. Leh makan pepuas, mandi air terjun tige pat kali sehari dan bleh tidor overlimit tiap-tiap pagi (dua hari je pun ngee hehe)..

Why I  like my kampung? Chapter 1, gua storikan pasal keseronokan zaman bebudak. Chapter ni pun gua nak storikan lagi pasal zaman bebudak. Memang zaman bebudak sangat-sangatlah sewitt bg gua. Fasa paling besh gua rasa bila gua transit dr umoq 6 tahun ke 7,8,9,10 sampailah dlm area 15 tahun camtuh. Bila dah masuk Form 3, gua dah slow downkan ektibiti kekampungan sbb nak fokus kat studi plak. Tetiba jadik baek plak kan ngee hehe..gua budak baek dulu okeh walaupun slalu curik durian, rambutan org kampung hahaha.. 

     Wokeh cukup..now gua nak storikan chapter 2 plak, still berbantukan gamba dr buku Datuk Lat ni..harap-harap tak kena saman la yek heh heh heh.. Gambar kat sebelah kanan ni amat-amatlah menostalgiakan gua. Mcm dlm gamba ni, gua dulu-dulu pun slalu gak main tarek upeh. Yg beshnya dulu kami main race ramai-ramai kat laman umah arwah atuk gua.. kadang2 kami race kat jalan tp tak lama sebab upeh tu cepat hancur. Buntut pun pedih huhu.. Skang ni kadang2 gua try gak tarek sepupusepapat gua yg kecik-kecik tp diorang mcm pelik je bila dok atas upeh ni hukhukhuk..langsung tak reti nak feeling mainan ni walhal amatlah seronok!

     Haa..cube peratikan apa bebudak dlm gamba sebelah kiri ni buat? Hahaha..this is one of the most adventures mainan yg gua suka sgt layan dulu-dulu. Main perang-perang! Tp yg beshnya, kami main real-real tembak punyaa..kadang-kadang main bawah umah sebijik dlm gamba ni. Mana sempat kami menyorok tak kiralah bawah tangga ke, celah tiang ke, bawah pangkin ke, suma boleh. Kadang-kadang kami main dlm kebun getah. Dalam kebun lg best sbb byk pokok bleh menyorok. Gua suka bila bleh meniarap merangkak mcm kombat-kombat dlm citer perang tu sambil intai musuh hehe..

    Inilah ghupenye pistol yg kami guna. Buatan kayu je ngee hehe..basicly pistol ni kami buat guna papan yg agak tebal, kami takek-takek sampai jadik pistol. Picu dia kami buat guna potongan papan nipis, then ikat guna getah. Lagi kuat ikatan tu, lagi sedap picu dapat lepaskan peluru. Biasanya peluru kami guna sejenis buah terung kecik-kecik yg mak gua selalu buat sambal masak. Terung ni memang senang dapat, keliling kampung ada. Untuk jadikan pelaju buah terung ni bila dilepaskan oleh picu, kami guna getah bulat yg lebih kenyal. Lagi kenyal getah pelaju tu yg diikat kat muncung pistol, lagi berdesuplah buah terung atau peluru tu melucu. Klu kena belakang, memang pedih huhu..

      Haa..ini lagik satu mainan waktu bosan yg gua pernah main kecik-kecik dulu. Mainan ni tak susah dan amat menjimatkan kos, satu sen pun tak kena huhu.. Boleh dimainkan kat mana-mana je asalkan ada kemuncup. Inilah game yg bernama Lawan Kemuncup. Kaedahnye mudah sgt, cari je mana-mana kemuncup yg ade banyak bulu tu pastu lawan pusing-pusing. Biasanya yg kalah akan tercabut kemuncup bahagian bulu tu..  

    Gamba sebelah ni buat gua tergelak huhu..bebudak panjat pokok manggis. Gua ada pengalaman ngeri ngan pokok manggis. Satu hari gua ngan sepupu gua, Mat Pen tu, kami panjat pokok manggis kat depan umah arwah atuk kami. Punya la semangat plus lapar plus tak tahu malu (pokok tu bukan atuk kami punya tp jiran depan umah hehehe), kami panjat pokok tu. Sampai kat atas, masing-masing sedap je tibai sebijik demi sebijik. Gua ngan selamba je pi kat satu ujung dahan. Tetiba gua rasa panasss je telinga gua. Pastu pedih, pastu tetiba gua rasa makin banyak plak panas dan pedih kat muka, bibir, kelopak mata, dahi, siku, lengan apa suma..sekali gua sedar, penyengat dah attacked gua. Aduss..sakit gila. Gua terus terjun bawah then cabut balik umah yg tak jauh dr umah atuk kami tu, tinggal Mat Pen sorang-sorang kat atas pokok. Habis bengkak bengkil muka ngan badan gua. Kat umah, kena balun plak ngan mak gua hukhukhuk..

     Hahaha..ini lagik satu game yg besh pernah gua main kecik-kecik dulu. Rasanya skang ni pun ada lg bebudak yg main game ni. Game sorok-sorok ni memang jd rutin geng kami petang-petang. Cuma bila budak laki yg main, keluasan kawasan main tu lebih besar laa..tak mcm dlm gamba ni, kami biasa main dlm kawasan kebun getah, kadang-kadang sampai dua tiga kebun. Kami main dlm dua team, satu team pencari n satu team lagi tukang menyorok. Bila main mcm ni, tak banyak round boleh main dlm satu-satu petang sbb nak cari bukan senang huhu..kadang-kadang sampai give up mcm tu je.

   Datuk Lat memang real huhu..tgk gamba ni, bebudak menyorok blakang tiang. Sorang counting dan sorang lagik dok cari tempat nak menyorok tapi tak jumpa-jumpa..hehe lawak lawak. Itulah realitinya klu main game sorok-sorok ni. Susah nak cari tempat menyorok. Selalunya was-was yg buat kita tak jumpa-jumpa tempat nak menyorok. Bila dah jumpa, tgk orang lain nyorok kat tempat yg lagik besh, kita pun jadi gundah gulana. Last-last orang yg dok counting tu sampai tak tahu dah nombor brapa nak kira, give up mcm tu je huhu..

bersambung